مجله سر گرمی اسکیمو:

خیلی وقت‌ها دوستانی که در آپارتمان زندگی می‌کنند از من این سوال را پرسیده‌اند که چه‌نوع گلدانی در این آپارتمان کوچک بهتر دوام می‌آورد. گیاهی که زیاد نیاز به نگهداری خاص نداشته باشد، فضای آپارتمان را شاد و سرزنده کند، زیاد کود نخواهد، زود به زود بزرگ نشود و برگ و باری داشته باشد که هرس شدید نخواهد. شاید در واقع باید در یک کلام گفت که همه سراغ گلی را می‌گیرند که کارمندپسند باشد!اگر برای شما هم پیش آمده که هر گلدانی را به خانه می‌برید، بعد از چند ماه با ناراحتی هرچه تمام‌تر با گیاه خشک شده‌اش مواجه می‌شوید و تراس و انباری‌تان پر شده از گلدان‌های خالی، یک پیشنهاد خوب برای‌تان دارم؛ «لیندا» را با خود به خانه ببرید. به شرط اینکه چند توصیه خیلی کوچک را در مورد آن رعایت کنید، لیندا می‌تواند تا چندسال در گوشه پذیرایی یا تراس آپارتمان شما بدرخشد و با خرمنی از برگ‌های آویخته زیبایی را هدیه کند.

لیندا از کجا آمده؟

لیندا که به خاطر انتهای قطورش در انگلستان به پافیلی مشهور است، در ایالات‌‌متحده نخل دم اسبی نام دارد. خاصیت این مدل ورم کردگی این است که رطوبت را در بیابان‌هایی که شاید چند ماه پشت‌سر هم از بارندگی خبری نباشد، حفظ کند و برگ‌های کشیده‌اش دقیقا به منظور حفظ و نگهداری آب، به این شکل است. اگر در خانه لیندا دارید، منتظر آن باشید که ارتفاعش به دو متر برسد. اگر می‌خواهید قیافه‌اش تا چند سال زیبا باشد و زیاد تغییر نکند، جوانه‌هایی را که به مرور از انتهای ساقه آن رشد می‌کنند، حذف کنید.

با خیال راحت مسافرت بروید

اگر اهل مسافرت‌های طولانی هستید، اصلا لازم نیست نگران خشک شدن لیندا باشید. هفته‌‌ای یک‌بار آبیاری در بهار و پاییز و دو تا سه بار در تابستان برایش کافی است. گفته می‌شود در زمستان بهتر است به آن استراحت بدهید و دو تا سه هفته یک‌بار آبیاری‌اش کنید. تورم انتهای ساقه لیندا این امکان را به آن می‌دهد که تا یک‌سال آب برای خودش ذخیره کند. اگر دیدید برگ‌های بالایی‌اش شل و ول شده و آویزان است مطمئن باشید بیشتر از حد مجاز به آن آب داده‌اید.

با این نکات طول عمر لیندا را بیشتر کنید

۱+۳ توصیه کاربردی برای نگهداری لیندا در آپارتمان

خیلی کم توقع است

تطابق با زندگی در بیابان باعث شده لیندا نیاز چندانی به کود نداشته باشد. اگر می‌خواهید محکم‌کاری کنید، چیزی در حدود دو بار آبیاری همراه کود کامل را در بهار و تابستان در برنامه‌تان بگنجانید و اگر کود هم به آن ندادید، اصلا نگران نباشید؛ لیندا خیلی کم توقع است.

از گل‌های سایه‌انداز بیزار است

لیندا اصلا دوست ندارد گیاه دیگری رویش سایه بیندازد و اغلب با گیاهانی که از خودش کوتاهترند دوست است.  هر چند باید حواس‌تان باشد لیندا را نباید وسط گل و گیاهان دیگر قرار بدهید چون رطوبتی که در این وضعیت ایجاد می‌شود اصلا برایش خوب نیست.

اگر برگ‌ها پژمرده شد …

اگر روی برگ‌های لیندا آب ریخته شد سریع‌ برگ‌ها را خشک کنید و اگر برگ‌ها را خشک نکردید و بیشترشان پژمرده شد، سعی کنید برگ‌های پژمرده را از بدنه‌اش جدا کنید و تا بیرون آمدن جوانه‌های جدید صبر کنید تا گیاه‌تان به وضع عادی برگردد در غیر این‌صورت گیاه‌تان را از دست داده‌اید.

نور باید متعادل باشد

لیندا به نور زیاد احتیاج دارد اما اگر آفتاب مستقیم ظهر تابستان ساعت‌ها روی برگ‌هایش بتابد  برگ‌ها می‌سوزند و خیلی سریع می‌ریزند.  اگر رشد برگ‌ها بیش از اندازه زیاد باشد و رنگ‌شان به زردی بزند، مطمئن باشید لیندا دچار کم نوری شده است.

لکه‌های قرمز را جدی بگیرید

شاید مهم‌ترین آفتی که لیندا را تهدید می‌کند، کنه قرمز باشد. اگر روی برگ‌های لیندا لکه‌های قرمز دیدید، با دستمالی این لکه‌ها را از روی ساقه‌ها ‌بردارید. اگر سریع متوجه شوید کنه‌های قرمز دیگر نمی‌توانند پیشروی کنند.

یادتان باشد که این گل حمام کردن را دوست ندارد. پس هرگز روی برگ‌هایش آبپاشی نکنید! اما برای برداشتن لکه‌ها، اگر تعدادشان زیاد بود، یک لیتر آب را همراه با دو سه قطره مایع ظرفشویی، در یک بطری آبفشان ریخته و روی قسمت‌های قرمز آب‌پاشی کنید و خیلی سریع خشکش کنید در حین خشک کردن کنه‌ها از بدنه گل جدا می‌شوند. نگران نباشید این کنه‌ها برای سلامتی انسان خطری ندارند. بیماری مهمی که لیندا را تهدید می‌کند، پوسیدگی ریشه است که خود ما مسبب اصلی آن هستیم. ریشه‌های لیندا به غیر از آب به هوا هم احتیاج دارند. اگر می‌خواهید ریشه‌اش پوسیده شود و بمیرد، هر روز به آن آب بدهید در غیر این‌صورت هر بار صبر کنید تا سطح خاکش کاملا خشک شود.

خاک لیمونی دوست دارد

متخصصان برای این گیاه خاک لیمونی تجویز می‌کنند اما این سوال پیش می‌آید که لیمونی دقیقا یعنی چه جور خاکی؟ خاک لوم یا لیمونی مخلوطی از خاک رس، شن و مواد آلی است و به‌طور کلی خاکی که پس از طغیان رودخانه‌ها در کنار آنها بجا می‌ماند خاک لیمونی گفته می‌شود. این خاک همان خاکی است که لیندا در بیابان‌های مکزیک با آن اخت شده و بسیار سبک است. البته باغبان‌ها به روش‌های مختلف برای لیندا ترکیب خاکی درست می‌کنند. اگر در مخلوط خاک لیمونی لیندا، پیت ماس و هوموس دیدید، تعجب نکنید. این مخلوط برای رشد گیاه ارزش تغذیه‌‌ای بالایی دارد.

به گلدانش دست نزنید، بهتر است

در مورد بعضی گل‌ها و گیاهان به هیچ عنوان عوض کردن گلدان در خانه، توصیه نمی‌شود چون ممکن است اصول دقیق آن را ندانید و بعد از مدت کمی گیاه از بین برود. این مساله در مورد لیندا اهمیت بیشتری دارد.

نه تنها اشتباه در تعویض خاک و گلدان به آن صدمه می‌زند، بلکه تعویض زود به زود باعث ریشه‌زایی آن شده و ارتفاع ساقه را زیاد می‌کند. اینطوری گیاه زیبایی و تعادلش را از دست می‌دهد. اگر بیشتر از دو، سه سال است که گلدان لیندا در خانه عوض نشده با یک متخصص مشورت کنید. این مساله در مورد تکثیر هم صدق می‌کند؛ تکثیر آن از طریق ریشه‌دار کردن جوانه‌های روی ساقه یا کاشت بذر در دمای ۲۰درجه سانتی‌گراد انجام می‌شود که کار هر کسی نیست.

مراقب باشید آفتاب‌سوخته نشود

لیندا گیاه بیابان است و آفتاب اما آپارتمان با نور متوسط را هم به خوبی تحمل می‌کند. پس تراس خانه هم جای خوبی برای نگهداری آن است. اگر در مورد انتخاب جا برای گلدان لیندا شک دارید، جایی را انتخاب کنید که نور متوسطی داشته باشد. نور خیلی زیاد برگ‌هایش را می‌سوزاند و نور کم هم برگ‌ها را زرد و رنگ‌پریده می‌کند. در هر دو صورت گلدان‌تان کچل می‌شود.

نوک و حاشیه برگ‌ها قهوه‌ای و خشک می‌شوند

اگر فقط نوک برگ آسیب دیده و قهوه‌ای شده باشد و حاشیه‌ها هنوز سبزرنگ‌اند، علت هوای خشک یا صدمه ناشی از برخورد شی مکانیکی با گیاه است. اما حاشیه‌های زرد و قهوه‌ای علت‌های دیگری دارند؛ ازجمله اینکه در آبیاری دقت نشده و آب بیش از اندازه یا کمتر از حد مجاز داده شده است، گاهی هم درجه حرارت کم یا نور کم می‌تواند این عوارض را داشته باشد.

شازده کوچولوی مهربانی برای گل‌های‌مان باشیم

اگر هر بار که گلدانی را می‌خرید و به خانه می‌آورید این استرس را دارید که چند ماه بعد باید گلدان خشک‌شده‌اش را از خانه بیرون ببرید، همین استرس شما گلدان‌تان را نابود خواهد کرد. در نگهداری از گل و گیاه اولین نکته‌ای که همیشه باید یادمان باشد، این است که اعتمادبه‌نفس داشته باشیم. گل‌ها درست مثل حیوانات حس خوب و بد ما را می‌گیرند. به یاد داشته باشید که تجربه ثابت کرده هر کسی می‌تواند یک خانه پرگل داشته باشد؛ مهم این است که بخواهد.

دومین نکته این است که از گل و گیاه‌تان نترسید، اگر همیشه شازده کوچولو را به خاطر داشته باشید که با چه عشقی از تنها گل سیاره‌اش نگهداری می‌کرد، هیچ‌وقت گل‌تان را تنها نمی‌گذارید.

گل‌ها مثل حیوانات دوست دارند مورد توجه باشند و در محلی از خانه باشند که فراموش نشوند. سعی کنید هر روز به گلدان‌تان سر بزنید، برگ‌های زرد شده‌اش را جدا کرده و با مهربانی آبیاری‌اش کنید (حتی گفته می‌شود آبپاش را دو دستی بگیرید، طوری که انگار چای تعارف می‌کنید).  برخی از کارشناسان حتی توصیه می‌کنند چند دقیقه‌ای را برای گلدان‌تان اختصاص دهید و از شادابی و زیبایی‌اش تعریف کنید.