کوچکترین گیاه از خانواده «بروملیداسه»، عاشق نور خورشید است و هر چه بیشتر نور ببینند برگ ها رنگی تر و براق تر می شوند، سیستم ریشه خیلی ضعیف و قابل پرورش روی خزه و کنده درختان است، از این رو در دکوربندی از آن استفاده می شود، در کپه کاری و کاشت گروهی
یکی از رنگین ترین گیاهان آپارتمانی است و به خاطر رنگی بودن و فرم برگ های آن مورد توجه است، نیاز شدیدی به رطوبت دارد و به همین دلیل بهتر است به صورت کپه ای و مخلوط با گیاهان آپارتمانی دیگر در گلدان های بزرگ و فلاور باکس ها کاشت گردد تا از رطوبت حاصل از گیاهان دیگر استفاده کند. محیط
گیاهی است زینتی و عمومی در اکثر منازل، دارای گونه های زیاد، متعلق به خانواده «لیلیاسه» و زادگاهش آفریقای استوائی، در هوای آزاد و زادگاهش به درخت تنومندی تبدیل می شود. سریع الرشد است و نگهداری آن ساده، برگ ها بلند کشیده و مانند نخل، با حذف
گیاهی است علفی و خزنده از خانواده «کملیناسه». زادگاهش مکزیک است، برگ ها بیضی شکل و نوک تیز با لکه های نقره ای و بنفش در متن سبز، در صورت عدم وجود نور کافی برگ ها به رنگ سبز در می آیند، حذف جوانه های انتهایی به منظور پر پشت شدن و توپی
گیاهی است زیبا از خانواده برگ بیدی یا «کاملیناسه» و زادگاهش مکزیک، برگ های پهن و نیم گوشتی به طول سی سانتیمتر که در حول یک محور روییده اند، رنگ برگ ها سبز براق با رگه های ارغوانی و پشت آنها ارغوانی تند، در برابر سایه مقاومت خوبی
سال های متمادی مارانتا را برای نگهداری در آپارتمان مناسب نمی دانستند ولی اکنون به خوبی با محیط سازگار شده است، و بومی آفریقاست. برگ ها منقوش و گرد است، رگبرگ اصلی به رنگ روشن درآمده و هاله ای رنگین بخش مرکزی برگ را از سایر قسمت ها متمایز
در اواخر زمستان یا اوایل بهار غده ها را در گلخانه در درجه حرارت ۲۵ درجه سانتیگراد روی بستری از تورب یا ماسه مرطوب قرار می دهند تا جوانه ها رشد نمایند. از هر غده تعدادی جوانه بیرون آمده و شروع به رشد می نمایند. در این حالت هر یک از این ساقه های حاصل از رشد جوانه ها را با قسمتی از ریشه جدا
یکی از موفق ترین و زیبا ترین گیاهان آپارتمانی در سازش با محیط مکان های سرپوشیده است، از خانواده انجیر موراسه. برگ ها سبز روشن و بیضی شکل نوک تیز، شاخه ها دارای خاصیت ارتجاعی و آویزان و مجنون، در هوای آزاد ارتفاع آن به ۵ متر می رسد، نسبت به کم آبی
گل ها اصولاً در تابستان ظاهر می شوند و در بعضی از واریته های آن در زمستان هم گل دارند. مشکل نگهداری گاردنیا در تنظیم درجه حرارت برای گلدهی (حدود ۲۰) است، چه در غیر این صورت باعث ریزش گل ها قبل از شکفتن می شود، مسئله مهم دیگر
گلی مورد توجه عامه، از خانواده ی «پنیرکیان» یا (مالواسه)، گل ها درشت و قرمز و عمر آنها کوتاه است ولی با فراوانی و طول مدت باز شدن خود تلافی می نمایند. مانند کلیه گیاهان خانواده پنیرکیان پرچم ها تولید لوله ای نموده است که مادگی از وسط آن ها عبور
